A filosofía moral ha pretendido explicar, durante séculos, como a conduta humana é resultado de decisións correctas tomadas por individuos que actúan responsablemente como axentes morais. Con todo, atopouse cun material difícil: as persoas non son tan correctas nin reflexivas, nin tan disciplinadas como os moralistas quixérono. E, en oposición aos filósofos morais, as investigacións recentes dos psicólogos cognitivos, os neurocientíficos ou os teóricos evolucionistas han arroxado resultados que non son demasiado alentadores para ratificar aqueles puntos de vista: canto máis aprendemos acerca da fonte das nosas accións e xuízos, máis difícil parecería relacionar esas condutas e sentimentos cos valores e os principios que os moralistas imaxinaban como reitores da vida. A aparente contradición entre o antigo proxecto da ética filosófica e os descubrimentos das modernas ciencias do comportamento é posta baixo unha nova luz neste libro, que mostra de que modo as investigacións empíricas e a tradición da ética clásica deben verse como un diálogo antes que como unha confrontación. Appiah -un dos máis lúcidos pensadores contemporáneos- elabora aquí unha versión do naturalismo que, ao transcender os debates centrados na relación entre a psicoloxía e a ética, entre intuición e teoría, reformula a natureza mesma da empresa filosófica e ofrece unha renovada maneira de reflexionar sobre a ética da tradición clásica.
No hay comentarios:
Publicar un comentario